Hoe is de complexe taal van de mens ontstaan? Geleidelijk door natuurlijke selectie, omdat groeiende grammaticale vermogens voor de mens een evolutionair voordeel opleverden? Of plotseling, als onbedoeld bijproduct of neveneffect van een genetische mutatie, zonder dat er sprake is van een adaptief proces? In dit artikel zet ik de argumenten van Pinker en Bloom voor de eerste stelling tegenover argumenten van Chomsky en Gould voor de tweede stelling. Vervolgens laat ik zien dat deze twee extreme standpunten ruimte bieden voor andere opties, die nader onderzoek waard zijn. Zo kan genetisch onderzoek in de komende decennia informatie opleveren, die nuancering van beide standpunten noodzakelijk maakt.